Cacak!

od **Krasiwa_rockerka!=)** Pet Jun 20, 2008 7:30 pm

U geografskom pogledu, Čačak se nalazi na
kontaktu Šumadije i unutrašnjih dinarida. Opština zauzima površinu od
636 kilometara kvadratnih niz tok Zapadne Morave.

Najstarija
otkrivena arheološka nalazišta na ovom prostoru, koja govore o
postojanju ljudskih zajednica i njihovom životu, pripadaju periodu
neolita ili mlađeg kamenog doba (od oko 5500. do 3200. godine pre nove
ere). Registrovani su i lokaliteti iz bronzanog doba, uglavnom humke.
Najznačajniji praistorijski nalaz je iz Atenice, gde su oko 500. pre
nove ere sahranjeni, najverovatnije, plemenski knez i kneginja sa
bogatim zlatnim i srebrnim nakitom.

Sledeći veliki istorijski
period, Antički, odgovara vremenu rimske dominacije na ovom području. U
okviru čačanske opštine otkrivene su brojna poljoprivredna imanja sa
pratećim objektima (villae rusticae) iz rimskog doba. Na osnovu još
nekih nalaza (epigrafskih natpisa, metala i keramike) može se reći da
se antički život na ovom prostoru odvijao u periodu od I. do početka V
veka naše ere, kada je teritorija Čačka i okoline pripadala rimskoj
provinciji Dalmaciji.

U samom centru grada istražene su terme iz
II i IV veka naše ere. Nakon velike seobe naroda na ovom prostoru život
zamire. Tek u VI veku u brdsko-planinskom području oko Čačka podiže se
vizantijsko utvrđenje, danas nazvano Gradina, za koje se pretpostavlja
da je predstavljalo administrativni i verski centar celog područja.

Najstariji
pouzdano potvrđeni materijalni ostaci života Srba na ovim prostorima,
koji su se na Balkan doselili za vreme vizantijskog cara Iraklija
(610-641), otkriveni su na lokalitetu “Kulina” pod Kablarom i koji su
datovani u X-XI vek.

Za vreme Stefana Nemanje, ovaj kraj pod
vlašću njegovog brata Stracimira, koji njime upravlja između 1168. i
1189. godine, i kada na mestu današnje crkve podiže manastir Moravski
Gradac, koji je bio i sedište episkopije a kasnije mitropolije. Čačak
se pod današnjim imenom prvi pu pominje 18. decembra 1408. godine, u
jednom spisu iz Dubrovačkog arhiva.

Turska vlast na ovim
prostorima nije bila ugrožena sve do Bečkog rata (1683-1699).
Austrijska vojska je 1688. godine prodrla duboko u Srbiju, kada su
ustanici oplenili i Čačak. Nakon dve godine austrijska vojska i srpski
ustanici bili su poraženi, a turska vojska je uskoro razorila i sva
ustanička mesta u Zapadnoj Srbiji. Mir između dve carevine nije dugo
trajao. Uoči Austro-turskog rata 1716-1738. Čačak je imao oko 150 kuća.
Oslobođenje u jesen 1717. zateklo je "nenaseljeno pusto mesto", koje
Požarevačkom mirom ostalo u austrijskim rukama. Turci su u svojoj
ofanzivi krajem februara 1738. ponovo zauzeli i spalili Čačak.

Posle
ponovnog pada severne Srbije u turske ruke veliki deo ovog prostora
ostao je pust usled seoba preko Save i Dunava. To je vreme kada se na
ovo područje naseljava stanovništvo iz Crne Gore, Hercegovine, Bosne i
Starog Vlaha od kojih danas potiče 90% stanovnika ovog kraja. Za vreme
Kočine krajine varoš su 1788. popalili ustanici kneza Alekse Nenadovića.

Čačak
je u Prvom srpskom ustanku oslobođen u proleće 1804. godine. Varoš je
1808. imala 250 stanovnika. Kada su Turci 1813. napali Srbiju sa svih
strana, pod njihovu vlast pao je i Čačak. Posle ponovnog osvajanja
Srbije represalije nad srpskim stanovništvom od strane Turaka bile su
nepodnošljive. Misao o novom ustanku nijednog trenutka nije zamirala.

U
selu Trnavi kod Čačka, septembra 1814. izbila je Hadži-Prodanova buna i
uglavnom je ostala u lokalnim okvirima. Turci su je svirepo ugušili.
Novi ustanak planuo je u Takovu sledeće 1815. godine na proleće, i
zahvatio veliki deo Srbije. Velika bitka na Čačku trajala je od 25.
aprila do 13. juna. Rešena je u nekoliko uzastopnih bojeva na prostoru
od brda Ljubića i varoškog šanca. Poginuo je i predvodnik turske vojske
Imšir - paša, i uništena glavnina turske vojske u beogradskom pašaluku.
Čačak se posle Drugog srpskog ustanka razvijao kao nahijsko sedište.
Posle konačnog odlaska Turaka iz Čačka, početkom tridesetih godina XIX
veka, varoš je imala samo 900 stanovnika.

Konačna obnova crkve
izvršena je 1834. godine. U gradu je 1837. počela je sa radom i
Gimnazija. Sredinom XIX veka Čačak je imao oko 1.500 stanovnika.
Gradski centar sa sabornom crkvom i objektima balkanske arhitekture
podsećao je na doba prve vlade kneza Miloša Obrenovića.

Nezavisnost
i međunarodno priznanje koju je Srbija dobila 1878. godine uslovili su
veliki ekonomski preporod cele zemlje. Čačak postaje veliki centar za
promet poljoprivrednih proizvoda u Zapadnoj Srbiji. U železnički
saobraćaj Čačak je uključen 1911. kada je u grad ušao prvi voz.
Privredni napredak uslovio je i rast grada. Broj stanovnika se sa 2.290
iz 1874. godine povećao na 3.869 u 1890. godini, da bi 1900. godinu
dočekao sa 4.232 žitelja čiji je broj narastao na 5.671 u 1910. godini.

Nakon
trogodišnje Austro-ugarske okupacije, Čačak je oslobođen 25. oktobra
1918. godine. Grad je nastavio svoj razvoj, ali ovoga puta u sasvim
novom ambijentu proširene države. Čačak je 1921. godine, dobio i
električnu energiju za napajanje domaćinstava i prvih većih
industrijskih postrojenja, Vojno-tehničkog zavoda koji je počeo sa
radom 1930. godine i zapošljavao oko 1.000 radnika i Fabrike hartije,
osnovana 1930. i koja imala oko 200 radnika. Opšti napredak ogledao se
i prerastanjem Gimnazije u Čačku iz šestorazredne u osmorazrednu i
otvaranjem nove zgrade 1927, u kojoj je gimnazija i danas smeštena.
Izvršena je i obnova crkve, 1929. godine. Sve je to za posledicu imalo
i povećanje stanovnika grada, sa oko 5.000 iz 1918. na oko 13.000 pred
1941. godinu.

Tokom 1941. godine Čačak i njegova okolina su
središte ustanka, kao i kasnijeg građanskog rata između partizana i
četnika. Sukobi između dva pokreta izbilu su oko pitanja zajedničke
komande, oznaka koje nisu državne, revolucionarnih organa vlasti. Nemci
su pored represije nad civilnim stanovništvom i pojedinačnih i masovnih
likvidacija svojih neprijatelja, izvršili i pljačku industrijskih
postrojenja. Okupacija je u mnogome vratila čitavo područje čačanskog
kraja, u period sa početka XX veka. U jesen 1944. godine potpomognuti
podrškom zapadnih saveznika i jedinica Crvene armije, pripadnici
partizanskog pokreta odneli su prevagu. Konačno oslobođenje Čačka
dogodilo se 4. decembra 1944. kada su nemačke jedinice isterane iz
grada.

Posle Drugog svetskog rata došlo je do revolucionarnog
preobražaja društva. Monopol komunističke partije u svim vidovima
života trajao je više decenija, sve do prvih višestranačkih izbora u
Srbiji 1990. godine, odnosno do 2000. godine kada je došlo do konačnog
smenjivanja nosioca starog režima nasleđenog iz vremenena komunizma.
Razvoj Čačka od oslobođenja zemlje 1945. godine bio je usporen usled
posledica okupacije i rata. Obnovljena su mnoga i poginuta nova
preduzeća, kulturne ustanove, sportska društa. Grad kojeg danas
poznajemo u ovom periodu dobio je i svoju arhitektonsku fizionomiju.
Broj stanovnika Čačka neprekidno je rastao. Od oko 13.000 iz 1948.
godine, kada je dostignut broj žitelja grada pre početak Drugog
svetskog rata, preko 27.642 stanovnika u 1961. godini do 72.392 u 1991.
godini. U celoj opštini je 1991. bilo ukupno 116.618 stanovnika. Prema
poslednjem popisu iz 2002 godine, u gradu je živelo 73.217 stanovnika,
a u opštini 117.072 stanovnika.

Chachak, moj grad, i da odem negde sad, tu je Chachak MOJ GRAD...!!!

Slike...

http://www.oglasi032.co.yu/download/800x600/cacak_centar.jpg
http://farm1.static.flickr.com/1/183320038_eda3632277.jpg?v=0
http://www.moravicki.okrug.sr.gov.yu/images/cacak.jpg
https://2img.net/h/oi28.tinypic.com/20itjd0.jpg
http://www.geocities.com/dzoa2000/jpg/g36.jpg
http://www.masinac.org/blog/uploads/d/Drago/30.jpg
http://www.masinac.org/blog/uploads/d/Drago/31.jpg
http://www.masinac.org/blog/uploads/d/Drago/32.jpg
http://www.masinac.org/blog/uploads/d/Drago/35.jpg
http://www.masinac.org/blog/uploads/d/Drago/36.jpg
http://www.masinac.org/blog/uploads/d/Drago/38.jpg